نخ زیر لثه – Retraction Cord

نخ زیر لثه – Retraction Cord:

نخ زیر لثه
Retraction Cord

نخ زیر لثه به دور کردن لثه از دندان در درمان خونریزی لثه، تراشیدن دندان برای گذاشتن روکش و قالبگیری از دندان کمک می‌کند و باعث جلوگیری از آسیب لثه در حین درمان می‌شود. از دیگر ویژگی‌های این محصول می‌توان به آب‌گریزی بالا، انعطاف‌پذیری و سریع‌الاثر بودن آن اشاره کرد.

نخ زیر لثه برند HDI ساخت کره‌جنوبی در سایزهای 0 – 00 – 000 – 1 در فروشگاه اینترنتی دیشچیلر عرضه می‌شود.

نخ زیر لثه دندانپزشکی ابزاری است که دندانپزشکان طی مراحل تاج و بریج از آن برای دور کردن لثه از دندان استفاده می‌کنند. در هنگام عمل روکش دندان، از این وسیله برای حرکت و جمع کردن بافت لثه استفاده می‌شود تا نمای کار واضحی از دندان ارائه شود. به عبارت دیگر نخ در شیار لثه قرار می‌گیرد تا دندانپزشک بتواند تصوّر خوبی از دندان‌ها و بافت‌های اطراف آن داشته باشد. نخ در اطراف دندان قرار می‌گیرد و سپس به سمت پایین به داخل خط لثه فشار داده می‌شود.

این کار باعث دور شدن بافت لثه از دندان می‌شود و دید واضحی از ناحیه‌ای که تاج قرار می‌گیرد فراهم می‌کند. در واقع، این کار به دندانپزشک اطمینان می‌دهد که هیچ اشتباهی در طول عمل صورت نمی‌گیرد و می‌‌تواند روی آماده‌سازی دندان تمرکز کند، بدون این‌که لثه‌ها مانعی برای آن ایجاد کنند. نخ زیر لثه همچنین به دندانپزشک کمک می‌کند تا مطمئن شود که همه‌ی قسمت‌های دندان هنگام برداشتن قالب ثبت می‌شود.

در انتها هم این نخ قبل از قرار دادن تاج برداشته می‌شود. این وسیله معمولاً از الیاف پنبه‌ی بافته یا پلی‌استر که به مواد شیمیایی قابض آغشته شده‌اند، ساخته می‌شود.

نحوه استفاده از نخ زیر لثه

برای استفاده از نخ زیر لثه، ابتدا اندازه‌ی نخ مناسبی را برای دندانی که روی آن کار می‌کنید انتخاب کنید.

در مرحله‌ی بعد، اطراف دندان را با هوا یا رول‌های پنبه‌ای خشک کنید.

سپس، مقدار کمی محلول هموستاتیک را روی نخ قرار دهید تا به کنترل خونریزی و التهاب کمک کند.

پس از آن، نخ را به آرامی با استفاده از ابزار بسته‌بندی نخ زیر لثه، داخل شیار لثه‌ی اطراف دندان قرار دهید.

هنگامی که نخ در جای خود قرار گرفت، باید آن را برای چند دقیقه در همان جا رها کنید تا راه خود را به داخل شیار بیابد و بافت لثه را به عقب براند.

در نهایت، بعد از انجام عمل مورد نظر نخ را با موچین یا ابزار بندکشی با دقّت بردارید.

به طور کلّی روش‌هایی که از آن برای انقباض لثه استفاده می‌کنند، عبارت‌اند از نخ زیر لثه (در ترکیب با محلول‌های شیمیایی و ژل‌های مختلف که به عنوان قابض یا عوامل هموستاتیک عمل می‌‌کنند)، واحدهای الکتروسرجری، لیزرهای دیود بافت نرم و خمیرهای پس‌کشی یا ترکیبی از همه‌ی این تکنیک‌ها.

خرید انواع نخ های زیرلثه از فروشگاه اینترنتی دیشچیلر با قیمت و کیفیت مناسب

نخ زیر لثه چیست؟

نخ زیر لثه نوعی نخ دندان بوده که برای عقب کشیدن لثه از آن استفاده می گردد. به طور معمول هنگامی که دندانپزشک برای چسباندن روکش، دندان را تراش می ‌دهد، یک قطعه نخ به نام نخ زیر لثه (retraction cord) یا نخ دندان زیر لثه ‌ای (gingival retraction cord) بین دندان و لثه قرار می‌دهد. نخ زیر لثه ای یا رترکشن کورد ابزار خاصی در دندانپزشکی است که معمولا برای آماده کردن دندان جهت ترمیم هایی مانند روکش های تمام سرامیکی و لمینت دندان مورد استفاده قرار می گیرد. هنگامی که دندانپزشکان دندان ها را برای ترمیم ثابت مانند تاج، بریج یا حتی روکش آماده می کنند، باید بخشی از بافت دندان را بردارند. در این فرایند نخ دندان زیر لثه ای با ملایمت در زیر لبه های لثه، سالکوس و اطراف دندان تحت درمان قرار داده می شود تا برای روکش، بریج، لمینت و سایر ترمیم های دندانی آماده شود.

سالکوس به شیار کوچک بین دندان و لثه احاطه کننده آن گفته می شود؛ معمولا پلاک در این ناحیه جمع شده و باعث مشکلات متعددی برای سلامت لثه و دندان می گردد. برای دستیابی به جابجایی لثه با ضربه کم، نخ زیر لثه قابل ‌اعتمادترین و مطمئن ترین ابزار در مورد کنترل فرورفتگی لثه ناشی از قالب‌گیری است. یک مطالعه نشان می دهد که حداقل عرض شکاف 0.20 میلی متر برای دقت ثابت و قالب گیری بدون نقص مورد نیاز است و حداقل زمان در شیار برای رسیدن به این بعد 4 دقیقه است. چندین دستورالعمل برای پیش‌بینی سطوح حاشیه لثه بعد از ترمیم و سلامت پریودنتال پس از آماده‌سازی، پس کشیدن لثه و برداشتن قالب وجود دارد. این دستورالعمل ها باید در مرحله تشخیصی و قبل از قرار ملاقات ترمیمی در نظر گرفته شوند زیرا می توانند پس از آماده سازی، قالب گیری و قرار دادن ترمیم، پریودنتیوم پایدار و سالمی را برای بیمار فراهم کنند. اندازه گیری در ناحیه صورت و بین پروگزیمال دندان آماده نشده می تواند طبقه بندی قابل پیش بینی را ارائه دهد. این پوزیشن های تاج استخوانی را می توان به سه دسته طبیعی، پایین و بالا تقسیم کرد:

• برای وضعیت طبیعی تاج، این دو اندازه گیری برای دندان های قدامی باید تقریباً 3 میلی متر در صورت و 4 میلی متر در اینتر پروگزیمال در صورت وجود دندان های مجاور باشد و این رابطه تقریباً در 85 درصد بیماران رخ می دهد.
• هنگامی که عمق تاج استخوانی تا لبه لثه بیشتر از این اندازه‌ها باشد، در نظر گرفته می‌شود که تاج استخوانی پایین باشد که تقریباً در 13 درصد از بیماران رخ می‌دهد.
• اگر اعماق کمتر از این اندازه‌ها باشد، وضعیت تاج بالا در نظر گرفته می‌شود که در 2 درصد بیماران رخ می‌دهد.

در وضعیت تاج استخوانی نرمال، کمپلکس لثه پس از دستکاری بافت و قالب گیری به یک رابطه تاج طبیعی برمی گردد. با این حال، در یک رابطه تاج بالا، دستکاری ضربه‌ای و قرار دادن حاشیه ‌های آماده‌سازی زیر لثه، ترمیم قطعی را خیلی نزدیک به تاج استخوانی قرار می‌دهد و باعث ایجاد نقض در عرض بیولوژیکی می‌شود. وضعیت تاج پایین با یک بیوتیپ نازک، ناپایدارترین وضعیت بالینی در نظر گرفته می شود و می تواند بیشترین تنوع را در موقعیت نهایی لثه ایجاد کند. برای نتایج ترمیمی بهینه، موقعیت تاج استخوانی پایین و بالا باید در مرحله تشخیصی شناسایی شود و قبل از درمان ترمیمی از طریق درمان استخوانی و یا ارتودنسی اصلاح شود. بنابراین، در طول جابجایی لثه، اندازه و تعداد نخ دندان زیر لثه ای باید با توجه به موقعیت تاج استخوانی و بیوتیپ بافت اصلاح شود. استفاده از تکنیک تک نخ در موقعیت های تاج بالا و پایین و تکنیک دو نخ در موقعیت های تاج معمولی پیشنهاد می شود.

در پروتز، نخ دندان زیر لثه رایج‌ترین روشی است که برای جابجایی بافت برای قالب‌گیری استفاده می‌ شود و انواع مختلفی از نخ ها و محلول ‌های شیمیایی موجود است. بیشتر نخ ‌ها از ترکیب‌ های پارچه ‌ای مختلف از جمله پشم، ابریشم، پنبه و الیاف مصنوعی ساخته می ‌شوند که به هم تابیده یا بافته می‌شوند. نخ ها را نیز می توان به صورت نرم یا فشرده تشخیص داد. تارهای نرم به راحتی در موقعیت قرار می گیرند و ظرفیت بالایی برای جذب مایعات لثه یا محلول های شیمیایی دارند، اما می توانند به راحتی در حین قرارگیری و برداشتن شکسته شوند و در تماس با مایعات جمع کننده متلاشی شوند. نخ زیر لثه فشرده جابجایی افقی بهتری را ارائه می ‌دهند، کمترین انحطاط ناشی از مایعات پس‌کشی را نشان داده و کمتر مستعد شکستن هستند، اما قرار گرفتن و جذب حداقل مایعات لثه یا پس‌کشی دشوار است.